haardrogers

De eerste elektrische haardroger verscheen in Frankrijk in 1890, in de salon van zijn maker, Alexandre Godefoy.1 In werkelijkheid was het een stofzuiger die was aangepast om het resultaat om te keren. De luchtpomp van het vacuüm creëert een vacuüm dat stof naar binnen zuigt, en de beweging van de motor verwarmt de gassen binnenin. Godefoy haalde de buis uit de inlaat en plaatste deze op de heteluchtuitlaat. De elektrische droger was geboren. De eerste draagbare haardrogers werden in 1920 ontwikkeld door Universal Motor Company en Hamilton Beach3 in Racine, Wisconsin, VS. Het idee is ontstaan ​​uit de combinatie van de afvoer van hete lucht die wordt gebruikt in de stofzuiger (een paar jaar eerder uitgevonden) met de motor van de blender (ook ontwikkeld in Racine). Deze vroege drogers waren omvangrijk, zwaar en gaven weinig lucht, maar op basis van hun prestaties wonnen ze snel aan populariteit bij de consument. Tussen de jaren 1923 en 1940 werden de eerste innovaties geïntroduceerd, zoals bedieningselementen om de temperatuur en de snelheid van de lucht te regelen, waardoor het apparaat veel populairder werd. De draagbare droger (in de volksmond pistooldroger genoemd) werd het populairst onder de bevolking en presenteerde enkele varianten, zoals de opvouwbare droger (gebruikt voor reizen). In de professionele sector zijn er verschillende bedrijven die drogers produceren met een duurzame motor en een groter vermogen om een ​​levensduur te garanderen volgens de eisen van het veld. Er is ook de wasemkapdroger die, dankzij zijn groter vermogen en betere luchtverdeling, modernere vormen mogelijk maakt, die voornamelijk worden gebruikt in schoonheidssalons en kapperszaken.